Kochani, nie wiem jak u Was, ale u mnie wojna na Ukrainie wiele przewartościowała. Chyba nigdy wcześniej tak bardzo nie ceniłam życia i zwykłych codziennych chwil. Łapię się na tym, że wielokrotnie w ciągu dnia zatrzymuję się, by chłonąć dany moment. Czuję wtedy jego treść, jakość, bogactwo i wielowymiarowość. Inaczej przytulam się do męża, inaczej czuję dzieci, inaczej głaszczę kota, inaczej patrzę na niebo i zieleń budzącą się do życia… Inaczej… Spokojniej… bez pośpiechu, będąc prawdziwie TU i TERAZ, całkowicie w tym czego doświadczam.

Paradoksalnie ta wojna, która wnosi tak wielki niepokój, w moje życie wnosi również pokój. Skłania do odpuszczania pewnych spraw, które wydawały się takie ważne, a w zamian kieruje do czerpania i nasycania się tym, co takie niby proste i zwyczajne. Do tego nigdy w życiu nie czułam tego, co tym razem sprzątając dom na Święta, dekorując go, piekąc mazurki, malując pisanki… Żadna z tych czynności nie była powinnością, robiłam je w swoim tempie, z radością i spokojem w sercu oraz z wielką wdzięcznością, że mogę te Święta spędzać z moimi ukochanymi najbliższymi w pokoju. I tego Wam i sobie życzę Kochani na te Święta – pokoju w świecie i w naszych sercach.